Niels Siskens zit noodgedwongen in Nederland. Simpelweg omdat hij vast in zijn appartement zat in Colombia. “Ik kon geen kant op vanwege de corona-maatregelen daar. Eind april vloog ik met een door de ambassade geregelde humanitaire vlucht naar Amsterdam.” Zijn bedrijf Parrolabs runt hij nu vanuit zijn ouderlijk huis in Gelderland. Zijn werknemers zitten nog wel in Bogota, Medellín en Pereira. “Wij leveren developers en designers op projectbasis aan bedrijven in de Verenigde Staten en Canada. Dat is ook de belangrijkste reden dat ik normaalgesproken in Colombia zit. Mijn bedrijf houdt me daar. We zitten namelijk in dezelfde tijdzone, Noord-Amerika is relatief dichtbij en cultuurverschil is kleiner dan bijvoorbeeld met Azië. Mijn mensen werken vanuit Colombia voor diverse klanten in het middensegment. Dat zijn NGO’s, maar ook start-ups en (non-)profit organisaties.”
Ben jij benieuwd naar de andere verhalen? Vind ze hier!
Na een studie Spaans in Colombia startte Niels in 2017 zijn bedrijf. In drie jaar tijd maakt hij een flinke groei door. Er werken nu zo’n 25 mensen voor Parrolabs. “Tot voor kort huurde ik een kantoor in Medellín. De verhuurder had echter problemen en het pand werd in beslag genomen door de bank. Ik besloot alles naar mijn appartement te verhuizen. Dat was echt net voor corona. Op woensdag hebben we alles ingepakt en op zaterdag ging Colombia op slot. Een geluk bij een ongeluk. Nu scheelt het mij heel erg veel geld. In Nederland heb je allemaal regelingen voor ondernemers, zodat ze bijvoorbeeld hun hypotheek kunnen blijven betalen. In Colombia is dat niet zo. Daar is het ondernemersklimaat harder.”
Hoe is dat nu om vanuit Nederland te werken? Zijn werknemers werken allemaal vanuit huis. In Colombia, van Bogotá tot Medellín en Pereira. “Naast het feit dat de gedwongen sluiting van het kantoor echt iedereen al tot thuiswerken dwong, werkte er al veel personeel vanuit huis. Zo nam ongeveer tachtig procent al zijn laptop mee naar huis. Voor ontwikkelaars is dat gebruikelijk. Toen we weg moesten uit het kantoor pakte ik al alle schermen in en bracht ze met een taxi bij mijn mensen thuis. De afgelopen weken investeerde ik in een goed bureau en stoelen. Die moeten we toch aanschaffen als we straks weer naar een nieuw pand gaan in Colombia.” Niels verwacht na de zomer weer terug te kunnen keren naar Medellin. “Tot die tijd kan ik ook mooi de Europese markt benaderen voor onze dienstverlening. Dat is weer makkelijker vanuit Nederland. Ik verwacht overigens wel dat in Colombia zelf tot eind 2020 thuiswerken de norm zal zijn.”
Niels vertelt met vooral jonge mensen te werken, die nog thuis wonen of in een appartement. “Over het algemeen hebben ze een goede werkvoorziening. Natuurlijk zijn er soms ook kinderen thuis. Net als bij iedereen ter wereld die thuis moeten werken in combinatie met een gezin. Ik start iedere dag met een kwartiertje online overleg met de managers. Dat deed ik eigenlijk ook al. Ik was namelijk in december ook voor een aantal weken in Nederland. Ik merk niet dat het samenwerken minder gaat, het is een vertrouwenskwestie. Het enige wat voor mij nu in Nederland lastig is, is de andere tijdzone. Om te synchroniseren met mijn personeel maak ik lange dagen en werk ik op andere tijdstippen. Overigens hoor ik wel dat mijn mensen het saai vinden, maar over het algemeen pakt iedereen het goed op. Ze zijn misschien iets minder happy, maar ze zijn buigbaar en veerkrachtig. Ze pakken het goed op, je merkt dat ze hier erger hebben meegemaakt.
Wij Nederlanders zijn luxe gewend, zij weten niet beter. Ik kan naar Nederland, maar zij niet.”
“Parrolabs wordt indirect geraakt, want voor een aantal klanten is de impact van de corona-crisis groot”, legt Niels uit. “Zo maken wij bijvoorbeeld apps voor hotels. Deze Amerikaanse klanten kunnen de rekeningen niet betalen. Ze wachten nog op de financiële regelingen in de Verenigde Staten. Daarnaast stelden opdrachtgevers ook een aantal projecten uit of annuleerden ze. In april-mei raakten we 75 procent omzet kwijt… Het is echt een samenloop van omstandigheden, managers hielden in het begin de hand op de knip. We zien nu al dat klanten weer terugkeren.
Onze cashflow is een issue, maar eigenlijk was dat ook al voor de crisis. De cashflow heeft pieken en dalen. Om groei op te vangen wil ik een lening bij de bank regelen. In Colombia lukt dat niet zomaar en zijn de rentes torenhoog. Ik heb nu de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland (RVO) om hulp gevraagd bij het aanvragen van een lening bij het Dutch Good Growth Fund (DGGF). Om te kunnen groeien, moet ik namelijk investeren in mensen. Zonder extra mensen kan ik geen opdrachten meer aannemen en blijft de groei achter.”
Niels vertelt heel veel te hebben aan de Nederlandse ambassade in Colombia en het Holland House Colombia. “De informatievoorziening over het virus zelf is vanuit de regering van Colombia niet goed. Ook de Colombiaanse Kamer van Koophandel laat niets van zich horen. Het team van de Nederlandse ambassade is gelukkig wel top. Ze voorzien ons van informatie via de app en e-mailberichten. Jan Willem van Bokhoven van het Holland House staat middenin de Colombiaanse samenleving en ik heb veel hulp van hem gehad. Overigens heb ik wel gebruik gemaakt van een regeling in Colombia om een deel van de salariskosten in mei-juni-juli terug te krijgen. Zelf heb ik de bonussen tijdelijk stopgezet. Maar zoals gezegd, de grootste dip lijkt voorbij. Er zijn zelfs ook een paar nieuwe contracten getekend.”
Ook voor Niels geldt dat hij ondanks, of misschien wel juist door, de crisis kansen ziet. “Ik zie genoeg mogelijkheden. Veel bedrijven werken nog niet remote, op afstand. Ze hebben daar nog moeite mee en zien nu dat het zo echt niet meer gaat. Parrolabs kan ze daarbij helpen. Iedere crisis biedt kansen. Voor ons is focus belangrijk en we willen nu innoveren. We gaan ons verder ontwikkelen op het gebied van DevOps. Dat is een bepaalde manier van werken. Bij de DevOps-aanpak werken ontwikkelaars, de bedenkers van een product, en het operationele team nauw samen. Wij proberen daar nu certificeringen voor te halen.”
“Mijn belangrijkste les die ik uit de afgelopen tijd heb getrokken, is dat je voorbereid moet zijn op het meest onwaarschijnlijke. Zorg altijd voor genoeg liquide middelen. Deze crisis was er in één keer, zo onverwacht! Meer liquide middelen betekent echt meer zuurstof in crisistijd. Gelukkig kwam Covid-19 niet twee jaar eerder, dan had ik het nog veel moeilijker gehad.”
Ben jij benieuwd naar de andere verhalen? Vind ze hier!
“In Colombia is bureaucratie de norm. Wees op je hoede, niet iedereen heeft het beste met je voor. Er is veel armoede en er zijn ‘tricks & trampa’s’ waar je in kunt trappen. Er zijn goede mensen, maar ook slechte mensen."
“Laat je goed adviseren voordat je hier gaat starten. Ik ben het avontuur alleen aangegaan, als ik toen wist wie mij kon helpen, was het allemaal een stuk makkelijker geweest. Leer van collega-ondernemers die je zijn voorgegaan. Neem bijvoorbeeld contact op met het Holland House in Colombia.”