Chinees: Hoe zit dat?

China is hot. Maar als je iets met China wil, loop je direct tegen een taalbarrière aan. Waar begin je? Natuurlijk bij je eigen product of dienst. Maar dat moet je dan nog wel zien te verkopen. Je hebt dus Chinees nodig. Maar er is niet één soort Chinees. 

Er zijn veel misverstanden over de verschillende talen in China, Hong Kong, Taiwan en Singapore. Dat zijn er nogal veel. En je schijnt ze ook nog op verschillende manieren te kunnen schrijven. Maak je de verkeerde keuze, dan kun je weer opnieuw beginnen. Frustrerend, tijdrovend en duur. Hoe zit het nou?

De belangrijkste talen in het Chinese taalgebied zijn Mandarijn en Kantonees. Dit zijn (duidelijk verschillende!) gesproken talen, die zoals bekend met karakters geschreven worden. Er zijn twee ‘alfabetten’ of ‘sets’, met elk duizenden karakters: ‘traditional script’ en ‘simplified script’. En ja, dat zijn behoorlijk verschillende schrijfwijzen. Als ik het oneerbiedig zeg: Traditional script heeft meer streepjes en haaltjes, en Simplified Script heeft er minder. Dat is wat makkelijk gezegd, maar daar komt het wel op neer. Dan nog blijven de verschillen zo groot dat je er niet van uit mag gaan dat elke spreker van het Chinees beide schrijfwijzen kan lezen, laat staan gebruiken.

Nu komt het: per regio heb je een andere combinatie van spreektaal en schrijfwijze. Even op een rijtje: in China spreekt men Mandarijn en schrijft men Simplified script. Uitzondering: de zuidelijke provincie Guangdong (hoofdstad: Kanton/Guangzhou) en het eiland Hong Kong: daar spreekt men Kantonees, wat men schrijft met Traditional script.
In Taiwan spreekt men (net als in China) Mandarijn, maar schrijft men de taal in Traditional Script. Voor Singapore (en Maleisië): Mandarijn, Simplified Script; net als in China.

Bepaal dus altijd eerst je regio, dan pas de taal. Want alleen met de juiste combinatie bereik je je doelgroep goed.
Zo zit het.