Revolutionair ondernemen in Vietnam

Het bedrijf CleanDye gebruikt nieuwe technologie die het mogelijk maakt textiel te verven zonder dat er water aan te pas komt. “Dat is revolutionair”, zegt Patrick Lohle, die met zijn onderneming CleanDye het gevecht met de gevestigde orde aangaat. In Vietnam bouwt hij een CleanDye fabriek waar alle textiel geverfd wordt met deze nieuwe door DyeCoo Textile Systems ontwikkelde technologie. 

 

“De textielindustrie is na olie de meest vervuilende industrie ter wereld voor oppervlaktewater. Om 200 kilo textiel te verven wordt er maar liefst 20.000 liter water vervuild. Dit vervuilde water zit vol met kleurstoffen en chemicaliën en wordt vaak geloosd in rivieren en meren om in de oceanen te eindigen”. Aan het woord is de ambitieuze en bevlogen ondernemer Patrick Lohle. Medio jaren ’90 nam hij het textielbedrijf (Jolo Fashion Group) van zijn vader over en bouwde de onderneming in rap tempo uit tot een bloeiend bedrijf. Jolo ontwerpt en produceert dertien kindermodemerken die geleverd worden aan winkels en webshops in Europa, de VS en Canada en in Azië. Daarnaast ontwikkelt de Jolo Fashion Group ook private label collecties voor grote retailers en bieden zij fashion support aan andere merken. Er werken in Europa negentig mensen.

 

Revolutionaire technologie

In 2008 maakte Patrick per toeval kennis met een revolutionaire technologie. Lohle: “In 2008 keek ik naar een voetbalwedstrijd van het Nederlands elftal die niet zeer boeiend was. Ik zapte langs wat andere zenders en bleef bij het programma Noorderlicht van de VPRO hangen. Ik was meteen geboeid. In het programma werd namelijk aandacht besteed aan het bedrijf DyeCoo Textile Systems (DTS). Dit bedrijf ontwikkelde samen met TU Delft machines met een revolutionaire technologie; het verven van textiel met CO2 in plaats van met water. Ik ben van huis uit chemicus, snapte het proces, was enorm enthousiast en nam de volgende dag contact op met de uitvinder. Daarna ben ik met een aantal vrienden initial aandeelhouder in DTS geworden om de eerste commerciële machine, de DyeOX1, te financieren en produceren”.

 

Zonder water

Textiel- en watervervuiling is een steeds groter wordend probleem in de wereld. Het verfproces dat textiel van een kleur voorziet verbruikt enorm veel water, wat nog steeds niet op een echt duurzame manier kan worden  gerecycled. Het gevolg is dat dit vervuilde water vaak in rivieren en meren die grenzen aan de verffabrieken wordt geloosd met alle gevolgen van dien. Lohle: ”CleanDye gebruikt machines waarbij met CO2 onder hoge druk in de superkritische fase kleurstoffen worden opgelost en polyester stoffen geverfd kunnen worden. Deze technologie maakt het mogelijk om polyester textiel (60 % van de totale textielmarkt) te verven zonder water en ook zonder proces-chemicaliën. Deze zijn normaal gesproken nodig om de kleurstoffen te laten oplossen in water”

 

Textielindustrie overtuigen

Lohle: “Enige lastige punt is, dat de machines van DTS duurder zijn in aanschaf dan conventionele water verfmachines. Daarnaast moeten de DTS machines op dit moment in tien jaar worden afgeschreven. De machines op waterbasis in twintig jaar. De proceskosten zijn 40-60% lager, maar de financieringskosten heffen dit verschil de eerste tien jaar op. De kostprijs is echter niet substantieel hoger. Dat maakte het lastig de textielindustrie ervan te overtuigen dat zij in plaats van water verfmachines, DTS machines zouden moeten gaan aanschaffen. Ondanks het feit dat de proceskosten zeker na tien jaar in rap omlaag gaan en het verfproces dan veel goedkoper wordt. DyeCoo had dus believers nodig die zich in hun en ons doel herkennen: Kleding produceren die volledig watervrij geverfd is.”

 

Schone verffabriek in Vietnam

Lohle vertelt dat dit betekende dat er een voorbeeld nodig was voor de markt dat DyeCoo technologie commercieel rendabel is. En ook nog eens de wereld verandert. Dit resulteerde in het idee van Patrick en zijn neef Olaf om een eigen schone verffabriek neer te gaan zetten in Vietnam.  Daar zou onder de naam CleanDye geverfd kunnen worden met als aanzet drie DyeCoo machines, inmiddels de vierde generatie machine, de DyeOx4. Maar voordat je een revolutionaire nieuwe fabriek met nieuwe technologie neerzet, moet je wel goed beslagen ten ijs komen. Lohle: “Ik heb het proces omgedraaid. We hebben een businessplan geschreven met A&F partners en daarna ben ik naar een aantal grote retailers gestapt. Ik heb uitgelegd wat onze plannen waren met CleanDye en heb gevraagd of ze mee wilden doen en een commitment zouden willen afgeven om textiel te laten verven bij CleanDye. Lidl en Decathlon gingen beiden akkoord en waren bereid vanaf de start orders te plaatsen. Bonprix, een bedrijf van de Duitse Otto Group dat al veel doet op het gebied van Sustainability, zegde toe investeerder en klant te willen worden. Met die toezeggingen op zak ben ik naar de Rijksdienst Voor Ondernemend Nederland (RVO) gestapt.  Via het Dutch Good Growth Fund (DGGF) heb ik een lening van negen miljoen euro gekregen, de grootste lening  die zij ooit hebben gegeven. Enerzijds omdat ze erg in ons business model geloofden, anderzijds omdat ze willen investeren in sociale – sustainable projecten in ontwikkelingslanden. We hebben zelf met onze partners zes miljoen euro ingelegd . Een substantieel bedrag van vijftien miljoen lag op de plank om machines te kopen, een fabriek neer te zetten en van start te gaan.”

 

China

Waarom heeft Lohle geen fabriek in China gebouwd, aangezien daar het overgrote deel van de textielproductie plaatsvindt? Waarom is er voor Vietnam gekozen? “Ik ken de Chinezen goed vanwege de jarenlange productie van mijn onderneming Jolo Fashion Group in dat land. Ik was bang dat ze snel de DyeCoo technologie zouden willen kopiëren en daarmee te koop zouden willen lopen. De belangrijkste reden is echter dat de productie van synthetische stoffen als polyesters en polyamides de laatste jaren verschuift van China naar Vietnam. Dit onder invloed van het verlagen van de invoerrechten op kleding geproduceerd in Vietnam naar 0%. In de historie kun je analyseren dat eerder deze verschuiving in Azië heeft plaatsgevonden van Taiwan en Zuid-Korea naar China. Zodoende leek Vietnam mij het beste land om de fabriek neer te zetten”.

Handelsmissie Vietnam

Hij vervolgt: “Ik ben mee geweest op handelsmissie naar Vietnam en was gecharmeerd van het land en de vriendelijkheid van de mensen. Ze kijken altijd vooruit. Ze hebben zo’n verschrikkelijk verleden met oorlogen, dat hun blik op een betere toekomst hele positieve vibe geeft. Dat vond ik inspirerend. Ik ben wel twee jaar bezig geweest met mijn plannen om een CleanDye fabriek te realiseren. Hoewel Vietnam net als China ook een communistische staatsvorm kent, is het totaal anders georganiseerd. Waar in China alles centraal wordt geleid, in welke uithoek van het land je je ook bevindt, in Vietnam heb je 52 regio’s met elk hun regionale Politbureau. Dat zal de Franse invloed wel zijn. Wat in de ene regio wel kan, mag in de andere weer niet. Door trial & error kom je daar dus achter. Ik heb de nodige obstructies moeten overwinnen, er is daardoor ook veel corruptie, maar daar doe ik niet aan mee, anders is het einde zoek”.

Verschil maken

Hoe zet je een fabriek op in een land, vanaf je bureaustoel in Nederland? Even bellen, wat vergunningen regelen en klaar is Kees? Lohle: “Ik had en heb het voordeel dat Jolo Fashion Group uitstekend loopt en strak georganiseerd is. Ik ben meer een coach en mijn mensen de veldspelers, zij regelen de zaken van A tot Z. Daar kan ik heel goed op vertrouwen. Het bedrijf is gezond en groeit. Samen met mijn partner, mijn neef Olaf, konden we daarom veel tijd en energie in CleanDye steken. We hebben het allemaal zelf uitgezocht en gedaan. Daarbij hebben we het enorm getroffen met de Nederlandse Consul, die heeft ons echt waanzinnig geholpen. Door hem heb ik kennis gemaakt met een bevlogen Legal Advisor van KPMG in Vietnam die een geweldige bijdrage heeft geleverd aan de realisatie van onze plannen in Vietnam. Een echte facilitator. Ook leerde ik via de consul een oud Heinekenman leren kennen die inmiddels tot ons team is toegetreden. Hij is gepokt en gemazeld in het zakendoen in Vietnam en is onze Factory Director ter plekke. Dat soort mensen zijn heel belangrijk, die maken echt het verschil”.

Plan B en C

Lohle kon alle hulp goed gebruiken, de weg naar realisatie van de fabriek zat vol met hobbels en gaten: “Omdat we alles zelf gedaan hebben ben je een tijd bezig om onderzoek te doen, naar partners, naar geschikte locaties, de logistieke aspecten etc. Soms stoot je je neus, soms denk je dat je het bijna rond hebt en dan gebeurt er weer iets dat je plannen verstoort. Ik heb alles wel meegemaakt en laat me niet zo snel uit het veld slaan. De les die ik wel geleerd heb, is dat je niet alleen een Plan A moet hebben, maar ook een Plan B en C. Zo ben ik eerst met een Taiwanese partner in zee gegaan om de fabriek te bouwen. Dat had ik beter niet kunnen doen, daar waren de Vietnamezen minder van gediend en werkte contraproductief. Ik heb de sentimenten daaromtrent niet goed ingeschat. Ook heb ik het oorspronkelijke plan om de fabriek in een bepaalde regio te bouwen overboord moeten gooien omdat het plaatselijke Politbureau tegenwerkte. Dat kost tijd, ergernis en energie, maar zo is het nu eenmaal. Dat zijn de lessen van zo’n avontuur.”

 

Vietnamees staatsbedrijf

“Nadat ik afscheid had genomen van mijn Taiwanese partner raakte ik in gesprek met Vinatex, een Vietnamees staatsbedrijf. Het is één van de grootste ondernemingen van het land, met tientallen fabrieken en kledingmerken. Met een van hun partners hebben we geprobeerd een joint venture op te richten, maar ook daar liepen we tegen obstructies aan dat op het gebied van governance, die niet goed aanvoelde. Mede op advies van KPMG hebben we uiteindelijk besloten om CleanDye Vietnam Company op te richten zonder enige partner uit Azië. We hebben een leeg fabriekspand gehuurd. Deze zijn we nu naar onze wensen aan het aanpassen en aan het verbouwen met een lokale aannemer en ik kan nu eindelijk met een gerust hart zeggen: Die fabriek komt er!”

 

I want to contribute to a clean fashion future. That will be my footprint.

Patrick Lohle – CleanDye

 

Opening fabriek

“De machines zitten op de boot en in april gaan we de opening doen. Dat betekent dat de stap naar de eerste volledig watervrije textielverffabriek van de wereld nu echt wordt gezet. Daar word ik heel blij van. Het is mijn missie om mijn footprint op deze aardbol achter te laten en wat is er mooier dan de enorme vervuiling binnen een sector die je zelf goed kent terug te dringen? Ik weet dat het lange termijn denken is, maar toch, het begin is gemaakt. En natuurlijk hoop ik dat er meer bedrijven zullen volgen”.  

De CleanDye fabriek in Ho Chi Minh City staat er bijna, Patrick geniet enorm van dit sterke staaltje Nederlands ondernemerschap en doorzettingsvermogen. Hij weet inmiddels als geen ander wat het kost om je doel te bereiken: “Zonder goede lokale partners en relaties kom je er gewoonweg niet. Je moet op meerdere paarden tegelijk wedden en verschillende opties openhouden. Ook moet je tijd en geduld hebben, je in de mensen verdiepen en proberen ze beter te snappen en te leren kennen. Om kunnen gaan met de emoties en de cultuur van het land maakt dat je kans van slagen hebt. Gelukkig is dat niet moeilijk in Vietnam. Het land is prachtig, het eten subliem. De Vietnamezen zijn aardig, behulpzaam en gastvrij.”

Tot slot nog meer plannen op het programma? Lohle: “Een dergelijke operatie trekt toch ook wel een enorme wissel op je. Ik ben een aantal jaren geleden lang op reis door Noord- en Zuid-Amerika geweest, zoiets wil ik binnenkort weer ondernemen. Het bedrijf loopt, ik kan volgens mij makkelijk weg, dus wie weet pak ik binnenkort weer mijn koffers!”

 

Tip

“Mijn tip: Restaurant The Deck in Ho Chi Minh City, met een prachtig dakterras. Slapen doe ik meestal in het Rex Hotel in District 1 of de Riverside Serviced Apartments in District 2, daar vergeet je snel je zakelijke zorgen”.

 

Ook plannen voor Vietnam?

Neem contact met ons op en bekijk de kansen en kennis pagina’s op de website.